Die zee van mensen
om ons heen
Van kolkend, golvend
leven

Daar zwem ik soms
in naakt doorheen
Dan zou ik liever 
zweven

Maar vleugels heb ik niet
dus zweef ik op één been
Tot iemand mij een hand
én wat grond wil geven

Op mijn tenen in die zee
van kolkend, golvend leven
Kan ik me dan mijn zwevenslust
gelukkig weer vergeven