Oh had ik maar geen oren
Die krengen op mijn hoofd
Hebben zoveel geluisterd
Wat beter niet zou zijn geloofd
Maar eenmaal in je hersenpan
Dan zit je met de troep
Die zich maar blijft herhalen
En steeds harder naar je roept
Over wie je bent en wat je moet
En hoe je meer zus en zo
Wat goed is en wat fout
En je krijgt niks cadeau
Kon je maar ontluisteren
Wat oud en over is
Wat ontluisterend bleek te zijn
Of je gewoon graag wist