Er zijn van die dagen
dan hebben de dood
en het leven
tijd om te spelen
Dan schudden ze kaarten,
bakken ze koekjes
en hebben ze zin
om te delen
Zelfs als ze werken
en ze weer doen
waar zij nu eenmaal
voor zijn
Dan lummelen ze
met ons in het midden
dat vinden zij
geinig en fijn
Ze gooien de bal
van de een naar
de ander – en wij
jagen daar achteraan
Totdat je de bal
die de dood naar je gooit
vangt – en daarmee
je plek is vergaan
Soms raak je de bal
met de top van
je vinger – en voel je
een schicht door je vel
Van dood of van leven
dat is om het even
Zo gaat nu eenmaal
het spel
