Er was eens een vogeltje
die was liever boos
dan zielig of
een klein beetje broos

Je zag hem soms
met een lief koppie staan
Maar pas als hij boos was
dan liet hij zich gaan

Helder als glas
pislink tot zijn oren
zei hij wat niemand
tot dan wilde horen

En de belangrijkste oren
voor dit bericht
die zaten vaak vlak
bij zijn eigen gezicht 

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *