Die zee van mensen om ons heen Van kolkend, golvend leven Daar zwem ik soms in naakt doorheen Dan zou ik liever zweven Maar vleugels heb ik niet dus zweef ik op één been Tot iemand mij een hand én wat grond wil geven Op mijn tenen in die zee van kolkend, golvend leven Kan ik me dan mijn zwevenslust gelukkig weer vergeven