In de speeltuin
waar ik soms speel
staan allerlei dingen
rood, groen en geel
Je kan ermee draaien
op klimmen en meer
Je kan ervan vallen
en dat doet dan zeer
Daar bij die speeltuin
net buiten het hek
daar staan ook twee jongens
die vind ik soms gek
Zij staan dan te roepen
naar ons met zijn allen
dat we op moeten passen
voor de pijn van het vallen
Ik lach dan maar
een beetje om hun gegil
En speel weer verder
zoals ik dat wil
Maar wat zo gek is
en niet zo fijn
Ik hoor ze ook roepen
als ze er niet zijn
Dan wil ik gaan spelen
maar ben ik toch bang
door alle coupletten
van hun waarschuw-gezang
Dan word ik angstig
ongewild, onbedoeld
voor de pijn van het vallen
die ik nooit heb gevoeld
Dan blijf ik maar zitten
op mijn kont in het gras
Waar ik anders misschien
op gevallen was
Maar dat hou ik nooit vol
dat zitten duurt maar even
Ik ren, speel en val
Wil draaien en zweven
Aan het eind van de dag
loop ik even aan
bij de jongens die
bij het hek staan
Ik voeg me bij hen
stoot ze aan en zeg "Hee,
bedankt voor de tips
maar die pijn viel wel mee"
Ze schudden hun hoofd
en vinden me gek
Dus speel ik morgen weer hier
en staan zij bij het hek
Wie weet spelen we ooit
nog een keer met elkaar
Ergens van binnen
verlang ik daarnaar
Maar of zij dat verlangen
ook bij zich dragen
Dat durf ik ze eigenlijk
nooit zo te vragen
Dat zou pas zeer doen
Dat doet pas pijn
Als ze liever daar bij het hek
dan bij mij willen zijn
