Dat zeg ik even tegen mijzelf. Als ik voor de spiegel sta met een knoeperd van een blauw oog.
Onze hond zag een kat en ik zag die kat niet. Hij maakte een sprintje van hooguit drie meter, wat genoeg was om mij om te trekken. Bam! Daar lag ik.
En toen:
* niet schreeuwen, want dat horen de buren of toevallige voorbijgangers
* niet vertellen, want wat denkt iedereen dan wel niet van dat leuke beest
* wat stom ook van mij!!
* hoe kan ik zorgen dat niemand dit ziet? (okee, dat gaat niet lukken)
Eh.... doet het zeer?
* ik kan het eigenlijk wel hebben
Ben je geschrokken?
* nogal ja!!!
Was er iemand die je hielp toen je viel?
* nou, dat had ik pas echt vreselijk gevonden - schaam me dood - ben dan liever alleen
Maar was er iemand?
* ja, meteen toen ik thuis was - dat was fijn
(dit verhaal heeft een tweelingzusje - "Je had het moeten voorkomen" - misschien ook leuk om te lezen)
