Dat zeg ik ergens tegen mijzelf. Als ik voor de spiegel sta en mijzelf aankijk.
Mijn oma maakte een einde aan haar leven. Toen ik drie was, was haar leven over. Het was genoeg om me voor alles verantwoordelijk te gaan voelen. Bam! Daar was ik.
En toen:
* bleef dit verhaal lang voor me verstopt
* bleek niet vertellen iets anders dan niet weten
* was ik de eerste om te zeggen "ik heb er niks van meegekregen hoor!"
* wilde ik zorgen dat er nooit meer zoiets zou gebeuren, zonder te weten wat er dan gebeurd was
Eh... doet het zeer?
* eh .....
Ben je geschrokken?
* telt "voor alles bang zonder reden" ook?
Was er iemand die je hielp?
* nou, dat had ik pas echt vreselijk gevonden - alsof ik er als enige niet zelf mee zou kunnen dealen zeg!
Maar was er iemand?
* uiteindelijk wel ja - dat was fijn
(dit verhaal heeft een tweelingzusje - "Je kan niet alles voorkomen" - misschien ook leuk om te lezen)
