Wat je voor altijd wilde verstoppen
is wat je als eerste tegen me zei
Toen wij nog spraken zonder woorden
en er geen grens was tussen jou en mij

Wat toegedekt werd kreeg twéé levens
één in jou en één in mij
Pas als we allebei verdwijnen
is dat hopelijk voorbij

Want zelfs nu ik het doek wat optrek
en zie wat er toen niet kon zijn
schrik ik
dat ik nog al mijn dagen
hoor wat jij als eerste tegen mij zei

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *