Wat je voor altijd wilde verstoppen is wat je als eerste tegen me zei Toen wij nog spraken zonder woorden en er geen grens was tussen jou en mij Wat toegedekt werd kreeg twéé levens één in jou en één in mij Pas als we allebei verdwijnen is dat hopelijk voorbij Want zelfs nu ik het doek wat optrek en zie wat er toen niet kon zijn schrik ik dat ik nog al mijn dagen hoor wat jij als eerste tegen mij zei